انسان با لبها نوشیدنیها را می مکد تا یکدفعه ریخته نشود و بتدریج و با اندازه وارد شکم شود تا در گلوی نوشنده بند نشود و یا درون را نیازارد. لبها همچنین برای دهان چون دو در بسته هستند که انسان هرگاه که خواست، آنها را می گشاید و هرگاه خواست می بندد.
حفره دهانی اولین بخش از لوله گوارش است که از لب ها شروع شده و به حلق منتهی می گردد. ۴ عمل اصلی این بخش شامل جویدن و کمک به هضم غذا، حس چشایی، تکلم و تنفس می باشد. به دلیل انجام این وظایف، حفره دهانی نقش مهمی در سلامت عمومی فرد دارد.
لب ها و گونه ها غذا را در دهان نگه می دارند و برای جویدن آن را نگه می دارند. آنها همچنین در تشکیل کلمات برای گفتار استفاده می شود. لبها حاوی گیرنده های حسی زیادی هستند که برای قضاوت در مورد دمای و بافت غذاها مفید هستند
حرکات ظریف لبها برای ایفای این نقش های متفاوت توسط تعدادی از عضلات دهانی هدایت می شد.
عضلات دهانی به صروت زیر طبقه بندی میشوند
عضلات حلقوی دور دهان
عضله شیپوری یا بوکسیناتور
عضلات گروه تحتانی دهان
عضلات پائین آورنده گوشه لب
عضلات پائین آورنده لب تحتانی
عضله چانه ای
عضلات گروه فوقانی دهان
عضله ریزوریوس
عضله گونه ای بزرگ
عضله گونه ای کوچک
عضله بالابرنده لب فوقانی
عضله بالابرنده لب فوقانی و پره بینی
عضله بالا برنده گوشه دهان
عضله ی حلقوی دور دهانی (کار آن تنگ کردن حفره ی دهان مثلا موقع سوت زدن است)
امام حسین(ع) در بیان نعمت های ارزشمند الهی در دعای شریف عرفه به نقش پوشاننده لبها و نحوه رویهم قرار گرفتن آنه اشاره می فرماید این توانایی لبها علاوه برآنکه برای تنفس، سخن گفتن و غذا خوردن موثر است با پوشش دادن به فضای دهان از نظر زیبایی شناختی و حفظ ظاهر مهم می باشد.
- ۹۶/۱۰/۲۳
