ای مفضل! در آفرینش عضوهای جفت و فرد و حکمتها و تدبیرهای درست نهفته در آن بیندیش. «سر» از اعضای فرد است. به سود انسان نبود که بیش از یک سر داشته باشد؛ زیرا در همین یک سر تمام حواس مورد نیاز انسان قرار گرفته و اگر سری دیگر می داشت بی آنکه به آن نیازی باشد تنظیم بدن از میان می رفت.
اگر انسان دو سر داشت در واقع به دو بخش تقسیم می شد. اگر با یکی سخن می گفت دیگری بی فایده می ماند. اگر با هر دو یک سخن بگوید، یکی زاید است و اگر با یکی سخنی بگوید و با دیگری سخن دیگر، شنونده نمی داند که به کدام توجه کند. نیز آمیختگیهای دیگر پیش می آمد.
دستها جفت آفریده شدند؛ زیرا از یکدستی، سود فراوان به انسان نمی رسید و در کارهای روزمره او خلل وارد می ساخت. نمی بینی که اگر نجار و بنا یک دست داشته باشند قادر به انجام کار خویش نخواهند بود و در فرضی که با یک دست به کارهایش بپردازد آن استواری و فواید کار دو دستی را نخواهد داشت؟
دلیل آفرینش هریک از اندامهای زوج در بدن متفاوت است. پاها یک زوجند چون هنگام راه رفتن همواره یکی از پاها ثابت میماند و پای دیگر وزن بدن را به جلو منتقل می کند. زوج بودن چشمها دید سه بعدی را امکان پذیر می کند و گوشها به خاطر فاصله متفاوت منبع صداها را تشخیص میدهند. نکته جالب درمورد بینی اینست که ما در صورت خودمان یک بینی داریم ولی فضای داخلی بینی بوسیله تیغه میانی به دو قسمت مجزا تقسیم شده است.
هریک از سوراخ های بینی مجرای مخصوصی به سمت سیستم تنفسی دارند و درعین حال که با همدیگر کار می کنند از بسیاری از جهات از یکدیگر جدا در نظر گرفته می شوند. به عنوان مثال اگر به ترتیب یکی از سوراخ های بینی خود را بگیرید و از طریق سوراخ دیگر تنفس کنید، متوجه می شوید که تنفس از طریق یکی از سوراخ های بینی آسانتر از تنفس با دیگری است و به عبارت دیگر یکی از سوراخ های بینی مقداری گرفته تر از دیگری است. اگر این فرایند را تقریبا هر 3 تا 6 ساعت یکبار تکرار کنید خواهید دید که در یک بینی سالم میزان باز بودن سوراخ ها بطور متناوب جابجا می شود. این فرایند چرخه بینی نامیده می شود و در اثر افزایش جریان خون به داخل ساختارهای درون بینی روی می دهد که این جریان بطور متناوب عقب و جلو می شود. بسیاری از مردم تصور می کنند که علت گرفتگی بینی تجمع مخاط در درون بینی است، در حالیکه در اکثر موارد گرفتگی بینی در اثر تورم و باد کردن حفره بینی روی می دهد که این تورم از محرک های مختلفی، ازجمله جابجایی جریان خون که فرایندی طبیعی است که در بالا به آن اشاره شد، ناشی می شود.
گرفتگی متناوب به خاطر پرخون شدن شاخک ها یا توربین های بینی است که در هر سمت سه تاست. شاخک ها در واقع رادیاتور بینی می باشند و سبب گرم شدن هوای تنفس و مرطوب شدن آن می گردند خیز و اتساع و پرخونی واکنش این شاخک ها در هر سمت به تناوب منجر به گرفتگی بینی می شوند و به این ترتیب از خشک شدن مخاط بینی جلوگیری می شود.
برخی محققین براین باورند که تأکید بیشتر بر یکی از حفرههای بینی و میزان ورود هوا به داخل بدن از هر کدام از حفرهها میتواند بر ساختار بدن و میزان فعالیت مغز تأثیر بگذارد.
زمانی که از حفره چپ بینی برای تنفس استفاده میکنید نیمکره راست مغز فعالتر میشود و در عوض زمانی که حفره سمت راست وظیفه ورود هوا به بدن را برعهده میگیرد، نیمکره چپ فعال میشود.
تغییر چرخه ورود هوا به بدن از حفرههای مختلف بینی با نظم خاص دنبال میشود. با این وجود اگر به یک سمت روی زمین خوابیده باشید پس از گذشت 12 تا 15 دقیقه بافت غضروفی بینی مربوط به همان سمت شروع به تورم میکند و حفره دیگر، تورم خود را کاهش میدهد تا جریان ورود هوا آسانتر انجام شود.
کارشناسان به این نتیجه رسیدند که تغییر در چرخه تنفسی حفرههای بینی همان دلیلی است که باعث میشود افراد در هنگام خوب موقعیت بدن خود را تغییر دهند و جابهجا شوند
- ۹۶/۱۰/۲۸